Duiventeek (Argas reflexus (F.))

Orde: Metastigmata
Familie: Argasidae

De duiventeek is een parasiet van vogels met een duidelijke voorkeur voor duiven. Deze soort komt in verschillende delen van Nederland voor, maar voornamelijk is het zuiden. Ze behoren tot de familie Argasidae (“soft ticks”) omdat ze geen hard schild hebben dat een deel van hun lichaam bedekt.

Uiterlijk

De volwassen duiventeek is ovaal van vorm met een grof gerimpelde huid. Zijn monddelen zijn van bovenaf niet zichtbaar. Verder is hij grijs met stervormig gerangschikte donkere stippen en lichtgrijze poten. Ze zijn ongeveer 5 millimeter, maar na een bloedmaaltijd kunnen ze wel 11 millimeter groot worden. De nimf lijkt op de volwassen teek maar is iets kleiner en vuilgeel van kleur. Het eitje is rond en heeft een doorsnede van 3 à 4 millimeter, eerst is hij bruinachtig en later melkwit van kleur.

Ontwikkeling

Na een bloedmaaltijd van een volwassen teek vrouwtje worden 20 tot 70 eitjes afgezet, die na 1 tot 4 weken uitkomen (duur is afhankelijk van temperatuur en vochtigheidsgraad). De larve vervelt na voedselopname gedurende 3 tot 10 dagen tot een nimf. Daarna doorloopt de duiventeek 4 nimfenstadia, waarbij de nimfen zich ’s nachts gedurende 1-2 uur vol met bloed zuigen. De volwassen teek heeft vrijwel elke nacht een bloedmaaltijd gedurende 1-2 uur en na de bevruchting zet het vrouwtje de eitjes af. De gemiddelde ontwikkelingsduur van ei tot volwassen teek duurt 2 jaar of langer.

Leefwijze

De duiventeek is een bewoner van vogelnesten, kippenhokken ed. Ze gebruiken als voedsel het bloed van vogels, maar bij gebrek hieraan parasiteren ze ook op zoogdieren en kunnen zo ook de mens lastig vallen. Van mensenbloed alleen kunnen ze echter niet overleven. Een nimf of een volwassen teek kan wel enkele jaren zonder voedselopname blijven overleven. De eitjes van de teek worden afgezet in naden en kieren in directe omgeving van de gastheer. De teken zullen altijd op donkere plaatsen blijven leven en zijn alleen ’s nachts actief en opzoek naar voedsel.

Schade/hinder

De duiventeken kunnen zorgen voor verzwakking van vogels door het frequente bloedverlies. Verder kunnen ze ook ziektes overbrengen bij duiven en kippen. Bij de mens kan deze teek zorgen voor huidirritatie en zwellingen. Indien een teek gesignaleerd wordt bij een mens dient deze verwijdert te worden op dezelfde wijze als bij de gewone teek.

Bestrijding

Na signalering van teken bij duiven of andere vogels dient een dierenarts te worden geraadpleegd. Zie voor verdere werings- en bestrijdingsadviezen de pagina van de vogel-luismijt.

Advies

Mochten de wering- of bestrijdingsmaatregelen, uitgevoerd aan de hand van deze informatie onvoldoende resultaat geven, neem dan contact op met het Kennis- en Adviescentrum Dierplagen (KAD).