Vaal kokerbeertje (Eilema caniola (Hübner))

Orde: Lepidoptera (vlinders)
Familie: Erebidae (spinneruilen)
Subfamilie: Arctiinae (beervlinders)

Het vaal kokerbeertje is een kleine nachtvlinder uit de familie van spinneruilen, subfamilie beervlinders. Beervlinders danken hun naam aan de rupsen, die door hun sterke beharing aan een beer doen denken.

Het vaal kokerbeertje is wijdverspreid in Zuid- en West-Europa en delen van Azië. Ook in ons land wordt de soort steeds vaker waargenomen en kan plaatselijk zelfs talrijk voorkomen. Ze zijn vooral te vinden in open, zonnige gebieden met een overvloed aan korstmossen, die de primaire voedselbron voor de rupsen vormen. Binnen Nederland worden ze voornamelijk aangetroffen op steenachtige plaatsen in zandige en droge gebieden, zoals de Nederlandse duingebieden en heidevelden. Maar ook op binnenlandse zandgronden kan het vaal kokerbeertje voorkomen.

De behaarde rups van het vaal kokerbeertje

Uiterlijk

De volwassen mot heeft een spanwijdte van ongeveer 28-34 mm. De vleugels zijn lichtgrijs met een subtiele vaalgele tint. De behaarde rupsen zijn donkergrijs tot zwart en bezitten twee opvallende, gele/oranje lengtestrepen langs hun lichaam.

Er zijn enkele soorten die lijken op het vaal kokerbeertje, namelijk het streepkokerbeertje (Eilema complana) en het plat beertje (Eilema lurideola). Het streepkokerbeertje heeft donkergrijze vleugels, met een bredere oranje streep langs de vleugelrand. Het plat beertje heeft eveneens een donkerdere kleur en een plattere lichaamshouding in rust. Beide soorten hebben ook een voorkeur voor korstmossen en komen voor in vergelijkbare habitats.

Links: het streepkokerbeertje (E. complana); rechts: het plat beertje (E lurideola)

Leefwijze

De rupsen van het vaal kokerbeertje voeden zich met allerlei planten en kunnen worden aangetroffen op algen, mossen en korstmossen op daken en/of muren. Bij het zoeken naar geschikte, donkere verpoppingsplaatsen willen zij nog wel eens naar binnen kruipen en lokaal voor overlast zorgen.

De volwassen motten zijn vooral actief in de zomermaanden, van juni tot september. Ze worden vaak aangetroffen in zandige gebieden, zoals duinen en heidevelden, waar ze rusten op planten of muren.

Schade

Schade van enig belang wordt niet veroorzaakt door het vaal kokerbeertje. Wel kunnen de rupsen binnen worden aangetroffen, wanneer zij op zoek gaan naar een geschikte verpoppingsplaats. Tevens kunnen er binnen volwassen motten worden aangetroffen, zodra de rupsen verpopt zijn.

Wering en preventie

Als de rupsen en/of de motten van het vaal kokerbeertje regelmatig de woning binnenkomen en voor hinder zorgen, kunt u ze het beste handmatig verwijderen en buiten uitzetten. Tevens is het verstandig om naden en kieren in buitenmuren te dichten en ramen en deuren gesloten te houden of voorzien van goed sluitende horren.

Daarnaast is het van belang om een onderzoek in te (laten) stellen naar mogelijke ontwikkelingsplaatsen (ook bij eventuele aangrenzende woningen en/of gebouwen). Een eventuele bestrijding van de rupsen bestaat namelijk uit het opsporen en het saneren van de ontwikkelingsbronnen (algen, mos en/of korstmossen, welke groeien op daken of muren).

Advies

Mocht u na het lezen van deze informatie nog vragen hebben, dan kunt u contact opnemen met het Kennis- en Adviescentrum Dierplagen (KAD).