Huidenkever (Dermestes maculatus (Degeer))
Orde: Coleoptera (kevers)
Familie: Dermestidae (tapijt- en spekkever)
De huidenkever (spekkever) hoort, net als de tapijtkevers tot de familie Dermestidae. Dat is niet verwonderlijk want er zijn talrijke overeenkomsten in de leefwijze tussen beide groepen insecten. Zo voeden zij zich beiden met dierlijk materiaal. Spekkevers zijn qua uiterlijk gemakkelijk te onderscheiden van tapijtkevers; zij zijn beduidend groter en minder gevarieerd van kleur.
Uiterlijk
De larve van de huidenkever is 14-16 mm lang. Deze zijn roodbruin tot donkerbruin van kleur. Ze zijn bedekt met borstelachtige haren van verschillende lengte. Ze hebben doornachtige uitsteeksels op het voorlaatste segment van het achterlijf, deze zijn naar voren gericht. Een adulte huidenkever heeft een ovale lichaamsvorm en wordt 6-10 mm lang. De dekschilden zijn zwartachtig bruin met witte haren. De onderzijde is zilverachtig wit. Beide dekschilden hebben een fijn doornvormig eind.
Ontwikkeling en leefwijze
Zowel de larven als de kevers van de Dermestessoorten voeden zich met dode dieren of met producten van dierlijke oorsprong. Ze worden dikwijls aangetroffen in huiden, vleeswaren en andere producten waarin dierlijk materiaal verwerkt is.
De eitjes zijn wit van kleur, ovaal en ongeveer 2 mm lang. Het wijfje legt ca. 200-800 eitjes in kieren en spleten bij de voedselbron. Bij 17°C komen de eitjes uit na ca. 9 dagen (bij 25-28°C is dat al na 2,5 dag).
Het larvale stadium duurt 35-230 dagen. Wanneer de larven volgroeid zijn, verlaten zij het substraat waarop zij leven. Zij gaan dan op zoek naar een geschikte plaats om zich te verpoppen. Dit doen zij bij voorkeur in een beschutte, droge omgeving. De larven knagen dikwijls lange gangen door allerlei materialen die in de weg staan, voordat een verpoppingsholte wordt gemaakt. Als gevolg hiervan kunnen de larven van spekkevers soms schade veroorzaken aan houtwerk dat enigszins vochtig is geworden, leer en allerlei isolatiematerialen. De levensduur van een volwassen huidenkever is soms meer dan 3 maanden.
Bestrijding
Om de hinder en/of schade van spekkevers tot stilstand te brengen, dient men de bron van de kever op te sporen, te verwijderen en eventueel te vernietigen. Daarna is het zaak om de bewuste plaatsen grondig en nauwgezet schoon te maken. Indien het voorraden voedingsmiddelen betreft wordt geadviseerd om deze op te slaan in goed afgesloten bussen, dozen of blikken. Mochten spekkevers voorkomen in ruimten met houten vloeren, houd dan bij het saneren van de bronnen rekening met vervuilde naden tussen de planken! Het is beslist noodzakelijk om ook die naden grondig te reinigen! Een bestrijding met behulp van insecticiden in de directe omgeving van voedingsmiddelen, is ongewenst.
Aangetaste voorraden enige tijd in een vrieskist of vriescel plaatsen, is een effectieve vorm van bestrijden. Alle stadia van de spekkever worden gedood bij een temperatuur van -20ºC gedurende 3 dagen. Men dient rekening te houden met een voorkoelperiode voordat ook in het binnenste van de voorraden de juiste temperatuur is bereikt. Ook een verhitting van de voorraad tot 60ºC gedurende enkele uren overleven spekkeversoorten niet.
Chemisch afval
Resten van biociden en lege ongereinigde verpakkingen vormen klein gevaarlijk afval. Wij adviseren u daarom deze resten in te leveren bij het KGA-depot in uw gemeente.
Advies
Mochten de bestrijdingsmaatregelen, uitgevoerd aan de hand van dit advies, onvoldoende resultaat opleveren, neem dan contact met het Kennis- en Adviescentrum Dierplagen (KAD).
Deze informatie wordt u verstrekt zonder dat er een expert van ons ter plaatse geweest is. Dit betekent dat u deze informatie op eigen risico gebruikt. Het Kennis- en Adviescentrum Dierplagen (KAD) kan niet verantwoordelijk worden gesteld voor enige (vervolg-)schade die hieruit voortvloeit. Om zeker te weten om welk dier het gaat en de overlast zoveel mogelijk te beperken, raden we u altijd aan om een determinatie bij ons te laten doen of een onderzoek ter plaatse te laten verrichten door een KAD-adviseur.